Ҳаж исломнинг бешинчи рукни бўлиб, ошиқона ибодат, яъни муҳаббат билан адо этиладиган амалдир. Ҳаж – бу шундай улуғ ибодатки, унинг сиру асрорларини, ҳикмату донишларини қалби пок ва имони бутун одамлар жуда яхши ҳис қилишади.
Мана шундай фазилатларни чин қалбдан ҳис қилган Макка шаҳридаги зиёратчиларимиз шу йил 22 сентябрь, ҳижрий ҳисоб бўйича зулҳижжа ойининг саккизинчи, халқимиздаги “ёлғон арафа” куни Мино водийсида чин ихлос билан ибодат қилмоқдалар.
Имом Табаронийнинг “ал-Муъжамул-Кабир” номли китобида келтирилган қуйидаги ҳадисда: “Қайси бир шахс Маккаи мукаррамадан Арафотгача улов устида бориб ҳаж қилса, миниб турган уловининг ҳар бир қадами учун унга етмиштадан ҳасанот ёзилади”, дейилган.
Мино водийсига зиёратчиларимиз гуруҳ раҳбарлари бошчилигида талбия айтиш билан чиқишади. Талбия халқимиз орасида “Лаббайка айтиш” номи билан машҳур. Ҳазрати Абу Бакр Сиддиқ (разияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинган ҳадиси ширифда, Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам)дан ҳажнинг қайси бири фазилат жиҳатидан ортиқ, деб сўралганда: “Баланд овозда кўп талбия айтиш ва қон оқизиш”, деб жавоб берганлар. (Имом Термизий).
Шунингдек, бошқа бир ҳадиси шарифда: “Қайси бир мусулмон талбия айтса, албатта, унинг чап ва ўнгидаги тошлар, дарахтлар ва кесаклар ҳам талбия айтади”, деб марҳамат қилинган. (Имом Термизий).
Ҳаж қилувчилар Минога етгач, “Аллоҳим, бу Минодир. Бас, дўстларинг ва аҳли тоатингга ато этган эҳсонларингдан менга ҳам инъом айла!-”, дейди ва Минодаги чодирларга жойлашиб, зикру тасбеҳ ва дуолар билан машғул бўладилар. Қачонки, Арафа кунининг тонги отгач, яъни шу йил 23 сентябрь куни ҳожилар бомдод намозини ўқийдилар ва Арафот сари ошиқадилар.
Жалолиддин Ҳамроқулов,
Макка шаҳри, Мино водийси
Манба: muslim.uz