«Oliy maqsadlar qo‘ying, millatning umidi siz bo‘lasiz» - halollikni foydadan ustun ko‘ruvchi Umidjon Ishmuhammedov bilan suhbat

O‘zbekiston davlat jahon tillari universiteti qoshidagi akademik litsey, 2001 yilda Toshkent moliya institutini, 2004 yilda AQShdagi Georgia State universitetlarini tamomlagan hamda O‘zbekistonga IDP IELTS, CELTA, Pearson, Cambridge, Khan Academy loyihalarni olib kirgan, hozirda Edu-Action loyihasi, Cambridge International University va Cambridge International College asoschisi Umidjon Ishmuhammedov «Osmondagi bolalar» loyihasining 15-soni mehmoni bo‘ldi.

{Yii::t(}

O'tkazib yuborish 6s

O'tkazib yuborish

Suhbat yoshlar o‘zlari uchun kimni raqobatchi deb bilishi, chet elda o‘qishning afzalliklari, mustaqil yashashdagi qiyinchiliklar haqidagi foydali tavsiyalarga boy o‘tdi. Qolaversa, yoshlar bilan bir qatorda ota-onalar uchun ham suhbat davomida ilgari surilgan mavzular manfaatli bo‘la oladi.

Ish faoliyatimning boshlanishi

Amerikada Cambridge universitetini tamomlab, u yerda bir yil ishlaganman. 2008 yilda O‘zbekistonga qaytganman va shu yili uylandim. O‘zbekistonda birinchi o‘zim xohlagan auditor kompaniyada ishni boshlaganman. Bu kompaniya dunyodagi eng zo‘r 4ta kompaniya qatoriga kirardi. 2012 yilda xalqaro CPA sertifikatini Amerikaga borib olib kelganman. 2013 yilda xalqaro standartlarni banklar tizimiga kiritish, ya’ni bitta tugmachada avtomatlashtirish bo‘yicha loyiha paydo bo‘lgan. Bu 500 000 dollarlik loyiha bo‘lgan. Aynan shu ishni qilish uchun ishlayotgan kompaniyamdan bir yillik dam olish olganman. Loyihani bajarish mobaynida 2014 yil o‘zimning Edu-Action kompaniyamga asos solganman.

Cambridge International universitetining tashkil qilinishi

O‘quvchilarimiz IELTS imtihonidan past ball olib boshlaganida men muammo sababini izlagandim. O‘qituvchilarni o‘qitish muhimroq ekanini tushunganman. Cambridge universiteti bilan gaplashib, ularning o‘quv uslublarini olib kirganmiz. Ta’limda juda ko‘p litsenziyaga egaman. Lekin hammasini birdaniga qo‘llamayapman. Cambridge universitetining barcha kitoblariga litsenziya olganmiz. Yoshlarni endi o‘qitishni boshlaganimizda pandemiya boshlanib qoldi. Chet elda o‘qish imkoniyatlari yopilib qoldi. O‘quvchilarimiz menga endi nima qilamiz, chet elga borolmaymizmi, degan savollarni bera boshladi. Agar haqiqatan ham o‘qishni xohlayotgan bo‘lsangiz sizlar emas, universitetning o‘zi keladi dedim va Pearson’ning BTech loyihasini olib kirdik. U yerga 200 nafar bola kirdi. Ular 1 yil o‘qiganidan keyin o‘quvchilarning ko‘pchiligi o‘qishni O‘zbekistonda davom ettirish kerakligini aytdi. Bundan kelib chiqib, men oliy maqsadlarimdan biri bo‘lgan — Cambridge International universitetiga litsenziya oldim.

Cambridge universitetining missiyasi

Cambridge universitetiga missiya qo‘yishda juda ham qiynaldim. Ota-onam menga sen bizning umidimizsan, sen millatning umidisan, degan gaplarni aytishdi. Millatning umidi degan so‘zlar menga juda katta ta’sir qildi. Universitet ochishdan maqsadim — yoshlarimizni ilmli qilish, saxovatli boylarni ko‘paytirib, ehsonlarni, zakotlarni katta qiluvchi yoshlarni ko‘paytirish. Demak, Cambridge International universitetida o‘qiyotgan har bir o‘quvchi ota-onasi va millatning umidi bo‘lsin. Biz shu ilmlarni berishni xohladik va bu ilmlarni beramiz. Oliy maqsadimiz mana shulardan iborat. Universitet missiyasini ham ota-onamning millat umidi degan gaplaridan kelib chiqib, «Millat umidi — ilmli insonlar va saxovatli insonlarni yaratish»ni maqsad qilib qo‘ydik.

Cambridge universitetida o‘qimoqchi bo‘lganlarning maqsadi shunday bo‘lsin

Cambridge International universitetida men millat umidiman degan his bilan, men o‘sha millat umididagi saxovatli boy, menman o‘sha millat umididagi ilmli inson deydigan hissiyotda o‘qiydigan bolalarni ko‘rgim kelyapti. Aynan shulargina kelajagimizni, O‘zbekiston xalqini, millatimizni yuqori cho‘qqilarga olib chiqishini xohlayman.

Omad haqida fikrim

Yoshligimda universitetga kirayotganimda yoki olimpiadalarga borayotgan vaqtimda hoji bobomlarning oldiga borib omadingni bersin deb duo qilib qo‘ying, derdim. O‘sha vaqtlari omadga juda ham ishonardim. Amerikaga borganimdan keyin bu fikrim butkul o‘zgardi. Agar bir joy berilgan bo‘lsa-yu, Alloh shunchalik adolatliki, unga ikkita inson kirmoqchi, ammo unga bittasi kira oladi. Omadga bo‘lgan fikrimni kim kirishga haqli — qaysi bir inson ko‘p tayyorlangan bo‘lsa, kirishga ko‘proq haqli bo‘lsa, degan shiorga o‘zgartirdim. Birinchi harakatingni qil, keyin tavakkul qil, degan shior menga katta rol bo‘ldi. Sababi, balki bu insondan kamroq tayyorlangandirman, lekin Alloh meni tanlaganini, omadim kelib, u joyga men kirganimni faqat kirganimdan keyin bilaman. Buni hech qaysi inson oldindan bila olmaydi, hech qaysi inson omad qachon kelishini bilmaydi. Omadga tayanadigan yoshlarimiz boshida boshlashadi, bu eng katta xato. Siz boshida o‘rgansangiz, imtihonga kirganingizda aynan bilganingiz uchun oson bo‘ladi, agar siz bu narsani bilmasangiz, ikki karra ikki to‘rt ekanini bilishda ham qiyin bo‘ladi. Shuning uchun yoshlarimiz omadga tayanayotgan vaqtda tavakkulni oxiriga qo‘ying. Imtihonga kirgan vaqtingizda qo‘lingizdan hech narsa kelmasa, o‘shandagina Allohga tavakkul qiling, ungacha harakatingizni qiling.

Bugun yoshlarning eng katta yo‘qotayotgan narsasi

Bizlarning yoshlar eng katta yo‘qotayotgan narsa — bu o‘zini atrofidagilari bilan solishtirayotgani, maktabdagi bilim darajasi bilan solishtirayotgani. Bu hammaning boshimizdan o‘tgan, mening ham boshimdan o‘tgan. Sizning raqobatdoshingiz atrofingizda yoki maktabingizda emas, u hozir Xitoyda, Singapurda, Hindistonda MIT’ga kirish uchun tayyorlanyapti. Men yoshlar o‘zini atrofidagilar bilan solishtirib, eng zo‘rman deyishini hech qachon xohlamayman. Shu mening eng katta xatom bo‘lgan va bu xato boshqalarda takrorlanmasligini xohlayman. Yoshlarimiz millat umidi, deganda yonib chiqishlarini xohlar edim.

Hayotdan olgan xulosam

Inson yoshligidan, katta bo‘layotganida yurishni o‘rganadi, yurishni o‘rganganidan keyin gapirishni o‘rganadi, gapirishni o‘rganganidan keyin sanashni o‘rganadi, sanashni o‘rganganidan keyin katta bo‘lishni, atrof-muhitga qarashni o‘rganadi. Inson bora-bora nafaqat o‘zi uchun yashashi, balki farzandlari uchun ham yashashi muhimligini o‘rgandim. Oldinlari juda ko‘p tavakkal qilar edim. Hozir esa men nafaqat ota-onam uchun, balki farzandlarim uchun yashashim muhimligi, farzandlar ota-onasi bilan o‘sishi kerakligini xulosa qildim. Inson taqdiri qandayligini va qancha umr berilganini bilmaydi. Shuning uchun inson sog‘lig‘ini doim asrashga, aqli va zehnini yuqori darajada tutishga, farzandlari uchun tarbiya majburiyatini olganini xulosa qilishga har doim ahamiyat berishini bildim.