Ӯзбекистон мусулмонлар идорасининг Андижон вилояти вакиллиги ходими Нурилло Қодиров охирги вақтларда «Вақф» фонди атрофида урчиётган турли гап-сўзларга ўз муносабатини билдирди. Қуйида унинг фикрлари акс этган мақола тўла ҳолда келтириб ўтилади.
Сўнгги пайтларда ижтимоий тармоқларда “Вақф” фонди томонидан рўёбга чиқарилаётган хайрли ишлар қолиб, асоссиз хабарлар, турган-битгани бўҳтондан иборат иддаолар кенг тарқалмоқда. “Малибу-2” воқеаси, ўқитувчилардан гўёки 50 минг сўмдан мажбурий пул ундирилаётганлиги билан боғлиқ мақолаларни бир эсланг. Нима эмиш, энди масжидлар томонидан ҳайит намозида аҳоли берган хайр-эҳсон пуллари “Вақф” фондига тўлалигича ўтказилиб, масжид харажатларига, бу ердаги ҳовли супурувчи-ю қоровулларга хизмат ҳақи берилмаётган экан. Ё-пирай, лоф ҳам эви билан-да?!
Дунёнинг ишлари қизиқ! “Вақф” фонди ташкил топмай туриб, масжидга ҳайит намозида тушган маблағнинг 60 фоизи Ўзбекистон мусулмонлари идорасига ўтказилаётган ва масжид ҳайъати томонидан тасарруф этилаётган вақтларда қаерда эди ўша арзгўйлар? Ахир ўша пайтлар барча пуллар ҳайъат томонидан тасарруф этилиб, масжид харажатлари ва бошқа чиқимларга ноқонуний равишда пул олиниб, қолган қисмининг ҳисобидан 60 фоизи идорага ўтказилган кезларда бундай норозичиликлар бўлмаган-ку. Қайтанга, айни паллада масжидларнинг даромади аввалги йилларга нисбатан икки ҳисса кўп – эндиликда ходимларга аввалгидек ноқонуний йўл билан эмас, қонунан иш ҳақлари тўланмоқда. Масжиднинг бошқа харажатлари учун ажратилаётган маблағлар ҳам худди шу йўсинда – очиқ-ошкора йўналтирилаётир.
Билганлар айтсин - масжидлардан тушаётган тушумлардан ходимларга маош, мукофот ёки моддий ёрдам ҳамда бошқа харажатлар (дейлик, коммунал тўловлар) учун ҳар ой имом-хатиб томонидан талабнома асосида чиқилса, “Вақф” фонди томонидан ҳеч бир эътирозсиз мавжуд эҳтиёж қондириляпти. Яъни ҳар бир ҳаракат тегишли ҳужжатлар асосида, қонун доирасида олиб бориляпти. “Озодлик”ка арз қилиб, дунёга жар солаётган айрим муллалар эса бу ҳақиқат хусусида негадир оғиз очмайдилар.
Ўзингиз ўйлаб кўринг, масжидга аҳолидан келаётган маблағлар кимларнингдир чўнтагини қаппайтириш учун эмас, хайр-эҳсон сифатида берилмоқда. Бу эса, ўз навбатида, масжидларнинг эҳтиёжи учун, ёрдамга муҳтож, эҳтиёжманд ҳамюртларимиз учун йўналтирилмоқда. Бир қисми эса ўзини ўзи қоплай олмаётган масжидлар ходимларига ойлик маош сифатида ажратилмоқда. Бундай тоифадаги масжидлар эса мамлакат бўйлаб 800 дан ортиқ бўлса, биргина Андижон вилоятининг ўзида 50 га яқин масжид ўзини ўзи қоплай олмайди. Юртимизнинг чекка туман ва қишлоқларида фаолият кўрсатаётган, даромади йўқ масжидларда ишлаётган ахли илм-у имомларнинг ҳолини ҳам ўйлаши керакми ахир?
“Масжидга пул қолмаяпти, қоровуллар, ҳовли супурувчиларга пул бера олмаяпмиз”, дея дунёни бошига кияётганлар масаланинг мана шу томонини тарозига солиб кўришса, адолатдан бўлар эди. Ахир уларга биров “Ойлик-маош берма!” деб тақиқ қўяётгани йўқ. Айтмоқчимизки, айни пайтда ходимларга ойлик маош ажратиш билан боғлиқ жиҳатлар меҳнат қонунчилигига ҳам, масжид низомига ҳам тўла мос тушади.
Масжиддан тушаётган тушумлар “Вақф”га ўтказилаётган бўлса, юқорида айтганимиздек, бунинг ортидан қанчадан-қанча ночор имомлар, ночор оилаларнинг қозони қайнамоқда. Айни чоғда мамлакатда фаолият кўрсатаётган отинойиларни ойлик маош билан таъминлаш масаласи ҳам кўриб чиқилмоқдаки, фақат ўз нафсинигина ўйлайдиган айрим “домулло”лар бу хайрли ҳаракатдан бохабар бўлсалар, зарар қилмасди.
Таъкидлаш лозимки, аввалги йилларда масжидлардан тушган тушумларнинг 75 фоизи Ўзбекистон мусулмонлар идораси томонидан масжидларга ойлик маош ва бошқа харажатлар учун йўналтирилган бўлса, бу йил ушбу ишлар “Вақф” фонди орқали амалга оширилмоқда.
Шу йил 26-27 январь кунлари “Вақф” фонди томонидан Андижон вилоятидаги 600 нафар кам таъминланган, боқувчисини йўқотган, кўриш ва эшитишда ҳамда харакатида нуқсони бор юртдошларимизга қарийб 100 миллион сўмдан зиёд моддий ёрдамлар кўрсатилди. Фонднинг вилоят филиали Закот, фитр ва фидя учун очилган ҳисоб рақамига тушган маблағлар аҳолининг ижтимоий ҳимояга муҳтож қатламлари, жумладан, кам таъминланган, боқувчисини йўқотган фуқароларга бериб борилдики, моддий ёрдам олганларнинг барчасини номма-ном санаш “Ўнг қўлинг берганини чап қўлинг билмасин” деган ақидага тўғри келмаса керак?!
Умуман, фонд фаолияти шариат белгилаб берган талаблар асосида олиб борилаётганлигини аҳли мўминлар кўриб билиб турибди. Бироқ бу ҳолат бировларнинг ноғорасига ўйнаётган, ўзини мусулмон деб билган айрим кимсаларга ёқмаётганлиги ажабланарли ҳол.
Мавлоно Жалолиддин Румий ҳазратлари ўзининг пурмаъно ҳикматларида шундай дейдилар: “Ҳикмат излаганга ҳикматдир дунё, иллат излаганга иллатдир дунё”. Бу ёруғ дунёда ҳикмат излаганга не етсин! Хулоса эса сиздан.
Ӯзбекистон мусулмонлар идорасининг
Андижон вилояти вакиллиги ходими
Нурилло Қодиров
