Kuper terma jamoamizni qanday o‘zgartirmoqchi? Tahlil

Ikki o‘yindan kelib chiqib, murabbiyga ijobiy yoki salbiy baho berish mumkinmi? Masalan, jurnalistlar eronliklar terma jamoasi ustozi Karlos Keyrushdan uning jamoasiga qarshilik qilgan «O‘zbekiston»lar ichida qaysi murabbiyning (Abramov, Qosimov, Babayan, Kuper) jamoasi kuchliroq ekanini so‘rashdi. Aslida, bu jamoalarni solishtirish noto‘g‘ri deb o‘ylayman.

Birinchidan, Eronga qarshi o‘ynagan terma jamoalarimiz turli davrlarda va tayyorgarlik bosqichlarida edi. Osiyo kubogi va saralashning ikki bosqichini birga bosib o‘tgan Abramov jamoasini ikki haftacha oldin ilk marta yig‘ilgan Kuper jamoasi bilan teng ko‘rish to‘g‘ri emas.

Ikkinchidan, avvalgi o‘yinlar rasmiy maqomda bo‘lib, murabbiylarimiz, albatta, raqib ham, avvalo, ochko qo‘lga kiritish uchun maydonga tushishgan. Kuper esa, boshqa pallada turibdi.

Uchinchidan, Keyrush bilan yetti yil birgalikda salkam klubga aylanayozgan Eron bilan 2012 yildagisini solishtirishdan ham ma'no yo‘q.

Murabbiyning tayinlanishi biror bir iste'fodan keyin, masalan, qandaydir turnir davomida amalga oshsa, ilk o‘yinlardayoq, uning ishi ko‘zga tashlanadi. Sababi, odatda, bunday holatlarda murabbiylar ishlab turgan uslub va taktikalarni o‘zgartirishga qo‘l urishmaydi. Shunchaki, muvaffaqiyatsizliklardan yig‘ilib qolgan salbiy hissiyotlar yo‘qolib, o‘yinga qo‘shimcha chizgilar berilishi (ishlab turgan murabbiy jarayonning ichiga tushib ketib, ko‘pincha xatolarini payqamay qoladi, yangi kelgan murabbiy esa, chetdan kuzatuv yordamida muhim nuqtalarni payqashi va ijobiy turtki berishi mumkin) hisobiga jamoa kuchayadi. Qosimov Inileyev va Abramov o‘rniga kelganida ham, Babayan Qosimovdan so‘ng tayinlanganda ham, aynan shu jihat yordamida terma jamoa natijalari yaxshilanib, murabbiy ishi darhol ko‘zga tashlangandi.

Hozir boshqacha holat. Ektor Kuperga Osiyo kubogiga tayyorgarlik vazifasi topshirildi va uning ixtiyorida yetarli vaqt bor. Tabiiyki, murabbiy avvalo, o‘z jamoasini qurish, futbolchilarni o‘z falsafa va g‘oyalariga moslashtirish yo‘lidan boradi. Kapadzedan qabul qilib olingan jamoa bilan birdaniga g‘alabalar qozonishni o‘ylasa, xato bo‘lishi shubhasiz. Shu tomondan, Kuperni 2010 yildagi Abramov yoki 2007 yil boshidagi Inileyev holati bilan solishtirish mumkin. Apreldan boshlab juda ko‘p o‘rtoqlik o‘yinlarida qatnashgan Abramov ilk g‘alabasini noyabr oyiga kelib qo‘lga kiritgandi.

Va yana bir katta faktor bor. Murabbiy va futbolchilar o‘rtasidagi munosabat hali to‘liq shakllangani yo‘q. Ya'ni, maydondagi o‘yinga qarab turib, murabbiy futbolchilarga aynan qanday yo‘nalishda ko‘rsatma va vazifalar berganini bilish qiyin. Chunki hali yangi yuklama va ko‘rsatmalarga o‘rganmagan futbolchi o‘z vazifasini qay tariqa bajara olyapti yoki yo‘q, qaysi pallalarda aynan murabbiyning aytganini qilishga urinyapti va qachon improvizatsiya qilyapti, baho berish oson emas. Agar yetarli vaqt va o‘yinlardan keyin ham, terma jamoamiz o‘yini kechagidek bo‘lsa, Kuperga to‘liq savollar va ayblovlarni yo‘llashimiz mumkin – shuncha vaqtda o‘z g‘oyalarini futbolchilarga singdira olmagan yoki mos taktika tanlay olmagan deb. Bir hafta mashg‘ulotlar va ikki o‘yin orqali futbolchilar tomonidan ko‘rsatilgan o‘yin Kuperning miyasidagi taktikaning aksi deb ayta olmaymiz. Hali erta. Bu tushunarli.

Xo‘sh unda nima qila olamiz? O‘yinlardan kelib chiqib, Kuper O‘zbekistonda aynan qanday jamoa qurmoqchi ekani, qaysi yo‘nalishda ish olib bormoqchi bo‘layotgani haqida fikr yuritishimiz, terma jamoamiz kelajagi haqida taxminlar qilishimiz mumkin.

TARKIB

Kuper asosiy bahs sifatida Eron bilan o‘yinni tanladi. Suriya bilan o‘yinda kelajakda ham asosiy tarkibda tushishi aniq bo‘lgan Ahmedov, Denisov, Shomurodov kabi futbolchilarni tushirmadi. Ilk o‘yinda urg‘u asosiy o‘yinchilar va Indoneziyaga ketgan yoshlardan tashqari, terma jamoamiz asosiy tarkibiga potensial nomzod sifatida qaralishi mumkin bo‘lgan ba'zi nomlarni sinovdan o‘tkazishga qaratildi.

Eron bilan o‘yindan keyingi matbuot anjumanida Ektor Kuperning o‘zi ham bu farazni tasdiqladi. Argentinalik mutaxassisning aytishicha, u o‘yinlarda maydonga tushgan futbolchilardan o‘z talabiga javob bermaydiganlarni bilib olgan. Shuningdek, keyingi yig‘inlarda olimpiyachilarimiz safidan ham bir qator futbolchilar va hatto shu paytgacha terma jamoada maydonga tushmagan yangi nomlar ham paydo bo‘ladi.    

Suriya bilan o‘ynagan tarkib: Nesterov, Shorahmedov, Krimets, Ismoilov, Zoteyev, Shukurov, Ibrohimov, G‘ofurov, Rashidov, Bikmayev, Nagayev 

Eron bilan o‘ynagan tarkib: Suyunov, Denisov, Ismoilov, To‘xtaxo‘jayev, Sayfiyev, Ahmedov, Shukurov, Shomurodov, Bikmayev, Rashidov, Abduxoliqov.

Nazarimda, Kuperning bo‘lajak jamoasiga tarkib va taktik nuqtai nazardan eng yaqini Eronga qarshi o‘tkazilgan birinchi bo‘limdir. Aynan o‘sha bo‘limda Kuper himoya va yarim himoyaning optimalga yaqin variantini tushirdi, jamoa taktik jihatdan benuqson o‘ynashga harakat qildi, jiddiy yondashildi. Ikkinchi bo‘lim esa, yana yangi sinovlarga imkon yaratgani shubhasiz, buni masalan maydonda eng yaxshi bo‘lib turgan Sardor Rashidovning almashtirilganidan ham payqash mumkin.

TAKTIKA VA SXeMA

Kuper terma jamoamizga tayinlanganda, uning asosiy falsafasi tanish bo‘lsa-da, aynan qaysi sxemada o‘ynashi savol ostida qolayotgandi. Masalan, Misrda o‘yin uslubi Muhammad Salohning individual mahoratini hisobda olgan holda tashkil etilgan. Himoya va tayanch zonasini imkon qadar mustahkamlash va oldinda ko‘proq Salohning bir necha himoyachini o‘ziga qaratishi yordamida bo‘sh zonalar paydo qilish. Umuman, yulduz yetakchisi bo‘lgan Argentina yoki Portugaliya ham xuddi shunday qiladi. O‘zbekiston terma jamoasida bu toifa mahorat egasi yo‘qligi bois, Kuperdan bu yerda yangi Misr kutish biroz noto‘g‘ri bo‘lardi.

Murabbiy faoliyatidagi boshqa muvaffaqiyatli loyiha – «Valensiya». Kuper terma jamoamizni sof vingerlar bilan 4-4-2 (ba'zi o‘rinlarda 4-2-4, buni murabbiyning o‘zi ham aytib o‘tdi) sxemasiga moslashtirayotganini sezish qiyin emas.

Buni biz Sardor Rashidovning qaysi qanotda o‘ynayotganidan osongina ilg‘ab olamiz. Rashidov – chapaqay futbolchi, odatda u terma jamoamizda o‘ng qanotda harakat qilardi. Bu unga kerak paytda markaz tomon to‘p bilan harakatlanish (va ba'zida zarba berish) imkonini oshirardi. Chap qanotda Rashidov bunday imkoniyatga ega bo‘lmaydi, ammo ko‘proq vertikal o‘ynash va raqiblardan qochib ketish, kengroq hujum qilish uchun chap tomon imkoniyat yaratadi. Demak Kuper markazda yoki yarim-qanotda son jihatidan ustunlik qilish emas, aynan keng zonalar bilan va tezkor hujum qilishni afzal bilgan.

SALOM, 4-4-2!

Bu sxema ayniqsa, 90-yillarda Angliyada urf bo‘lgan, xususan qanotlarda Giggz va Bekhem to‘p surgan «Manchester Yunayted» bu sxemani cho‘qqiga olib chiqqan. Ektor Kuper ham «Valensiya»da sof vingerlardan foydalanar va xuddi shu sxemada muvaffaqiyat qozongandi.

Gvardiola va yana boshqa bir qator murabbiylar «total futbol»ni qaytarishgach, bu uslub biroz chekingandek bo‘ldi va jamoalar imkon qadar maydon markazida ko‘proq futbolchi bilan o‘ynay boshlashdi. 4-4-2 o‘rniga 4-2-3-1 yaqqol afzal sxema sifatida ko‘rilib, bu yerda qanot hujumchilari ko‘proq markazga yaqinroq (xuddi o‘ng qanotdagi Rashidov singari) bo‘ladi va qanot to‘lig‘icha bir futbolchiga – faol qanot himoyachisiga topshiriladi.

4-4-2 sxemasining uzlatga chekinishiga yana bir sabab, Yevropadagi aksariyat jamoalar bu sxemaning romb variantini qo‘llashgan. Ikki hujumchi ortida hujumkor yarim himoyachi, asosiy pleymeyker joylashadi. Asta-sekinlik bilan raqib jamoalar personal ta'qib orqali bu futbolchini sheriklaridan uzib, butunlay o‘yinni buzib tashlay boshladilar. Yuqorida, aynan «MYu»ni misol keltirganimning sababi bor. Fergyuson 4-4-2 sxemasining chiziqli variantini, ya'ni markaziy yarim himoyachilarning bir chiziqda joylashishini (romb emas) sinagandi. Bu variantda himoyalanishda ham, hujum qilishda ham manevrlari bir biriga yaqin bo‘lgan (Kin va Skoulz) ikki futbolchi markazga joylashadi va straxovka yordamida, doimiy ravishda bir birini qo‘llab, raqibning xos ta'qibiga yo‘l bermaydilar.

Bugunga kelib, 4-4-2 butunlay eskirdi, deb bo‘lmaydi, aksincha, yangi davrda ko‘pgina jamoalar asta-sekin bu uslubga murojaat qilibgina qolmay, muvaffaqiyat qozonmoqda. Simeonening «Atletiko»si, Germaniyada «Borussiya» M va «Ayntraxt» shular jumlasidandir. Sezgan bo‘lsangiz, endi 4-4-2 asosan cheklangan resurs bilan kuchliroq jamoalarga qarshilik ko‘rsata olishda yordam beradi. Masalan, bu mavsumda Xavi Grasiya «Uotford»da 4-4-2 ni asosiy taktika sifatida qo‘llay boshladi va bu yomon natija bermayapti. Yoki ikki yil oldin Angliyada chempion bo‘lgan «Lester»ni olish mumkin. Ko‘rib turganingizdek, bu jamoalar 4-4-2 sxemasining samaraliroq bo‘lgan chiziqli variantini tanlashgan va yarim himoyaga (Koke-Gabi, Drinkuoter-Kante, masalan) o‘xshash futbolchilarni joylashtirishgan.  

O‘zbekiston terma jamoasi yulduzli tarkib bo‘yicha kamida to‘rt jamoa – Eron, Koreya, Yaponiya va Avstraliyadan ortda qolishi, ya'ni jahon chempionati saralashi, Osiyo kubogi kabi turnirlarda resurslarimiz asosiy raqiblarimizga nisbatan cheklanganini inobatga olsak, bu uslub agar yaxshi ijro etilsa, samarali bo‘lishi mumkin.

USTUNLIKLAR

4-4-2 zona himoyalanishda juda katta ustunlik beradi. Qanotda. Markazda, hujumda, umuman maydonning har bir hududida bir emas, futbolchilar juft shaklida harakatlanishadi va doimiy ravishda bir-birlarini straxovka qilishadi. Qanot yarim himoyachisi qanotda himoya oldidagi ilk to‘siq vazifasini bajaradi, hujumchilardan biri doimiy ravishda ikki markaziy yarim himoyachilarning o‘rtasini yopadi, shu tariqa raqibga maydonning har burchagida to‘pni erkin nazorat qilish imkonini bermaydi.

Bu yerda asosiy talab futbolchilarning yuksak jismoniy tayyorgarligidir. Ya'ni qachonki, futbolchilar butun o‘yin davomida to‘xtamasdan, bir xil tempda harakat qilsalargina, muvaffaqiyat qozonilishi mumkin. Ektor Kuper o‘yindan keyin mana shu jismoniy holatga urg‘u berib, balki shogirdlarida butun o‘yinni shu tempda o‘tkazishga kuch qolmaganini aytdi. Rostan ham, e'tibor bersak, birinchi taymda Eron darvozamizga u qadar xavf solmayotgandi, shuningdek, Rashidov yoki Shomurodov birinchi taymni yomon o‘ynamagan holda, erta almashtirilganiga e'tibor bering. Misol uchun, Yunus «Ayaks»ning eng muhim futbolchilaridan biri sanaladi, ammo o‘tgan mavsumda De Bur 34 o‘yindan 20tasida uni ikkinchi taymda almashtirgan. Oson emas.    

HUJUM TAShKIL QILISh

Eron bilan o‘yin oldidan jurnalist Kuperdan «Siz Suriya bilan o‘yinda asosiy vazifa sifatida himoyaga e'tibor qaratib, endi Eronga hujumga urg‘u berasizmi?» deb so‘raganda, Kuper rad qildi. Murabbiy savol bunday qo‘yilmasligi kerakligini, aslida hujum ham, himoya ham bir-birini to‘ldiradigan sohalar ekanini aytdi.

To‘g‘ri. Ammo Eronga qarshi o‘yinda himoyaga bo‘lgan e'tibor hujum tashkil qilishda pand berdi. 4-4-2 da, ma'lumki, maydon markazida to‘pni nazorat qilish oson emas. Urg‘u ikki qanotga qaratiladi va bu yerda qanot himoyachilarining o‘rni juda muhim. Futbolni matematik analiz qiladigan mutaxassislar aslida 4-4-2 da maydonning eng oxirgi fazasida to‘pga egalik qilishda ham, himoyadan hujumga to‘pni olib borishda ham eng ko‘p kombinatsiyalar mavjudligini aniqlashgan ekan.

Buning uchun qanot himoyachisi, vinger va mos markaziy himoyachi (oldingi chiziqda ikkinchi hujumchi) birgalikda uchburchaklar hosil qilgan holda raqib e'tiborini qaratishlari va qarshi tomonda yoki jarima maydoni yaqinida bo‘shliqlar paydo qilishlari oson kechadi. Bir qanotda doimiy ravishda ikki futbolchining bo‘lishi naqadar yaxshi – majburiy ravishda raqibning qanot futbolchisiga yordam sifatida kimdir keladi, yana bo‘shliqlar yuzaga keladi. Shu bilan birga, hujumchilardan biri doimiy ravishda orqaga qaytishi va o‘sha kerakli son ustunligini yaratishi mumkin. «Real» ikki hujumchi bilan o‘ynaganda Benzema yoki «Atletiko»da Grizmann xuddi shu vazifani bajaradi. Bir paytdar «MYu»da Koul-York juftligi navbati bilan shu ishni amalga oshirishardi.

Terma jamoamizning kechagi o‘yinida bu jihat yetishmadi. Butun o‘yin davomida Vitaliy Denisov biror marta ham hujumni qo‘llab-quvvatlamadi. Bikmayev ham, Abduxoliqov ham, bir paytlar Geynrix ideal tarzda mos kelgan rolni bajara olishmadi. Denisov va Sayfiyevning hujumga qo‘shilmasligi Erondan hayiqishmi yoki uslubning hali yetilmaganimi, bilmadim, ammo faol qanot himoyachilarisiz umuman pozitsion hujum qila olmadik. Rashidov ham, Shomurodov ham to‘pni egallaganda faqat to‘p bilan oldinga yugurishdan boshqa chora topa olmadi. Himoyachilar oldinga sinxron harakatlanishmagan paytlarda, Ahmedov yoki Shukurovning hujumga yordam berishi doim raqibning xavfli qarshi hujumiga olib kelaverdi – chunki o‘rtada juda katta zona bo‘sh qolardi. 

Aslida, yuqorida aytilgandek, so‘nggi fazada to‘pni nazorat qilish uchun eng mos va xavfsiz ko‘ringan 4-4-2, himoyachilarning oldinda yo‘qliklari evaziga kuchsiz bo‘lib qoldi. Terma jamoamiz standart vaziyatlarni qo‘shmaganda, raqib maydonida pozitsiya yarata olmadi.

HIMOYaLANISh

Xuddi shu muammo himoyalanishda ham vujudga keldi. Aslida muammo demagan ham bo‘lardim. Denisov o‘yinni juda yomon o‘tkazdi, buning sababi ma'lum, terma jamoamiz endi butunlay boshqacha himoyalanmoqda. Qanot yarim himoyachisi va hujumchilarning himoyalanishdagi ishtiroki, hamda qanot futbolchilarining o‘zaro bog‘lami hali to‘liq shakllanib ulgurgani yo‘q. Markazda Shukurov va Ahmedovning himoyachilar bilan hamohangligi u qadar o‘zgarmadi, lekin qanotda endi futbolchilarga yangi talablar, yangi yuklamalar paydo bo‘ldi.

Ilgari Denisov bemalol raqibga peshvoz chiqar, uni ko‘rsatma asosida markaziy himoyachilardan biri quvvatlardi. 4-4-2 da endi bu bog‘lam Denisov va vingerlar o‘rtasida bo‘ladi. Vinger doimiy ravishda ortga qaytishi va himoyachi bilan bir-birini straxovka qilishi doimiy ravishda amalga oshirilishi kerak. Rashidov yoki Shomurodov passivlik ko‘rsatgan paytda butun yuk qanot himoyachisi yelkasiga tushadi.

Yuqoridagi vaziyat, eronliklar darvozabonimiz tepgan to‘pni egallab olgandan keyin yaratilgan. Ya'ni qarshi hujum emas. Vingerlarimiz va qanot himoyachilari o‘rtasidagi masofaga e'tibor bering – juda katta. Har ikki qanotda eronlik futbolchilar joylashishgan va bemalol to‘pni qabul qilishga tayyor turishibdi. Denisov yoki Sayfiyev bu futbolchilarni yopa olishmaydi, chunki u holda markazda juda xavfli bo‘shliqlar yuzaga keladi. Vingerlarimizning o‘z vaqtida zonani yopmayotganliklari tufayli, himoyachilarimiz ikki yomondan xavfsizrog‘ini tanlashga, ya'ni Eronning qanotdan hujumni davom ettirishlariga yo‘l qo‘yishga majburlar.

O‘zaro tushunmovchilikni biz Eron gol urgan vaziyatda ham ko‘rishimiz mumkin:

Go‘yoki, eronlik futbolchi ikki futbolchimizni juda chiroyli va kutilmagan tarzda aldab o‘tgandan keyin paydo bo‘ldi vaziyat. Lekin aslida, ikki futbolchimiz birdaniga, bir paytda hujumchiga tashlanganliklari xato bo‘lgandi va bu yerda eronlik futbolchi bemalol to‘pni pas orqali ham kerakli futbolchiga yetkazib berishi ham mumkin edi. Ikki qanot futbolchilarimiz kelishilmagan holatda bir futbolchiga yaqin bo‘lib qolganliklari natijasida jarima maydonida bo‘shliq paydo bo‘ldi. Tabiiyki, markaziy himoyachilarimiz bu zonani yopish haqida o‘ylamayotgan edi.

Keyingi xato Denisovda. Yuqorida rasmda ko‘rib turganingizdek, eronlik hujumchi yana oson variantni tanlashi va yonidagi sherigini sariq strelka bilan ko‘rsatilgan ochiq zonaga chiqarishi mumkin edi. Bu yerda sun'iy ofsayd orqali raqibning bu variantini yo‘qqa chiqarishga urinish kuzatilmadi. Denisov ham oldinga harakatlanishda shoshilmayapti, markaziy himoyachilarimiz ham hushyorlikni qo‘ldan boy berishdi.

Hujumchi boshqacha yo‘l tanladi va endi markaziy himoyachilarimiz uxlab qolishdi.

Son jihatdan ustunlik bo‘lsa-da, himoyalanishda noto‘g‘ri joylashuv sababli, raqibda ochiq zonalar va imkoniyatlar taqdim etish holatlari Suriya bilan o‘yinda ham ko‘p kuzatilgandi. Qo‘yidagi suratga e'tibor qarashingiz mumkin: go‘yoki butun jamoa bo‘lib himoyalanyapmiz, ammo suriyalik hujumchilarning qariyb yarmi bo‘sh:

SeRGeYeV

Murabbiylar almashaveradi, bu mavzu yo‘qolmaydi. Kechagi o‘yinda muxlislar Sergeyevga qarshi hushtak chalishdi. Bu esa hujumchini izdan chiqardi. Biz buni Ahmedovning Igorga nisbatan munosabati, o‘zini qo‘lga olishga chaqirganidan ham ko‘rdik. Ha, tashqi bosim Sergeyevga salbiy ta'sir qilayotgani bor gap, muxlislarni esa, umuman oqlamayman.

Ammo bilasizmi, futbolchining vazifasi maydonda yugurish, gol urish, to‘p tepishdan tashqari, mana shunday bosimlarni yengish ham. Aniqrog‘i, mana shunday bosim ostida ham o‘sha asosiy ishini – yugurish, gol urish, to‘p tepish kabi harakatlarini amalga oshiraverishi kerak. Qulog‘iga kirib turgan ovozlar uning asosiy ishidan chalg‘itmasligi, shu holatda ham u murabbiy ko‘rsatmasini yodda tutib, ochilib borayotgan sheriklarini ko‘rib, undan kutiladigan harakatlarni qilishi shart. Ha oson emas, ammo shu holatda u gol urib, muxlislarga «tsss» ishorasini qilsa, barakalla.

Yo‘q, aksi bo‘lsa, futbolchi navbatdagi sinovdan yaxshi o‘ta olmaganini bildiradi xolos, bu muvaffaqiyatsizliklarda boshqalarning aybi yo‘q. Unga «enagalik qilish», «tushunishga urinish» agar lozim topsa, Kuper yoki Ahmedovga havola, zinhor muxlislar yoki jurnalistlardan talab qilinadigan holat emas. Sergeyevga ishonch berildi, avvalo murabbiy va sheriklari tomonidan va agar bu ishonch boshqa bosimlar qarshisida kam tuyulgan bo‘lsa, Sergeyev ayni damda terma jamoaga loyiq emas. Shu xolos.  

ASOSIY SAVOLLAR

Keyingi yig‘inlarda qiziqtirishi mumkin bo‘lgan asosiy savollar:

1. Kuperning o‘zi ham hujumchilar muammosini tan oldi. Taran va vaziyatlardan yaxshi foydalanish juda muhim sanaladigan bu uslubda mos hujumchi topa olamizmi?
2. Ahmedov – Shukurov juftligi maydon markazi uchun tanlangan yakuniy variantmi?
3. Yuqori jismoniy tayyorgarlik talab qilinadigan bu uslubga asosiy vaqtni klubda o‘tkazadigan futbolchilarimiz tayyor bo‘la olishadimi? Terma jamoa yig‘inlarida ularning jismoniy ko‘rsatkichlarini oshirish imkoni yo‘qku?
4. Indoneziyada to‘p surgan yoshlar ichida qaysi futbolchilar Kuperning rejalarida bo‘lishi mumkin?

XULOSA

Xulosa o‘laroq shuni aytish mumkinki, kecha va avvalgi kuni biz ko‘rgan mahsulot biz kutilayotgan yillarda tomosha qilishga majbur bo‘ladigan terma jamoamiz emas. Bizga hali tayyor bo‘lmagan mahsulot namoyish qilindi. Shunchaki, o‘yinlar Toshkentda, minglab futbol muxlislari qarshisida tashkil qilingani hisobiga ortiqcha bosim yuklandi xolos. Aslida, vaziyatga biroz xotirjam qarashimiz uchun asoslarimiz yetarli.

Yuqorida aytilganidek, o‘yinimizdagi asosiy tushunmovchiliklar va raqibning imkoniyatlari yangi murabbiyning g‘oyalari to‘liq singdirib ulgurilmagani va avvalgi murabbiylardan biroz farqli bo‘lgan futbol namoyish etishga urinilayotgani sababidan yuzaga kelmoqda. Keyingi yig‘inlarda biz ijobiy tomonga burilishlarni kuzatishimiz va o‘yindagi murabbiy falsafasini yanada aniqroq va yanada mukammalroq ijroda ko‘rishga umid bildiramiz. Aslida Kuper talab qiladigan o‘yinga futbolchilarimiz, futbolimizning umumiy saviyasi, jismoniy ko‘rsatkichlar va bugungi salohiyat qay darajada mos, buni ham keyingi yig‘inlar ko‘rsatadi.

Hozircha, sabr.

Qahramon Aslanov