Jahon | 15:51 / 06.01.2025
7979
15 daqiqa o‘qiladi

Dunyodagi eng chiroyli muzliklar yildan yilga kamayib bormoqda (foto)

Muzliklar o‘zi nega kerak? Nima sababdan Birlashgan Millatlar Tashkiloti 2025 yilni “Xalqaro muzliklarni saqlab qolish yili” deb e’lon qildi?

Yerda (hozircha) muzliklar juda ko‘p. Ular quruqlikning taxminan 10 foizini, okeanlarning esa 7 foizini qoplaydi. Insoniyat tufayli muzliklar erib boryapti, bu butun sayyoraga ta’sir qiladi. Birinchidan, jahon okeanidagi suv sathi ko‘tarilmoqda — bu esa tez-tez sodir bo‘ladigan toshqinlar, dovullar va butun boshli mamlakatlarning suv ostida qolishiga olib kelishi mumkin. Ikkinchidan, muzning erishi va bu jarayonda suvning bug‘lanishi Yerda havo haroratini oshiradi, bu esa iqlim inqirozini kuchaytiradi. Bundan tashqari, muz va qor 90 foizgacha quyosh nurlarini qaytaradi — bunday himoya qatlami bo‘lmasa, sayyora ham tezroq qiziydi.

Qolaversa, muz erishi butun boshli ekotizimlarni o‘zgartiradi: hatto oq ayiq ham yo‘qolib ketishi mumkin. Muzliklar chuchuk suvning juda katta zaxiralaridir, shuning uchun ularning erishi suv tanqisligini keltirib chiqaradi. Aynan shu sababdan Birlashgan Millatlar tashkiloti 2025 yilni “Xalqaro muzliklarni saqlab qolish yili” deb e’lon qildi.

Meduza nashri g‘oyat go‘zal, ammo yildan yilga kamayib borayotgan muzliklar suratlarini jamladi. Tasvirlar 2024 yilda olingan.

Antarktika

Antarktika muzliklarida Yer yuzidagi barcha chuchuk suvlarning 61 foizi yig‘ilgan. Biroq 2023 yilda dengiz muzliklari maydoni sun’iy yo‘ldosh kuzatuvlari boshlangan 1979 yildan beri eng past ko‘rsatkichga tushdi. Dengiz muzliklarining maydoni Buyuk Britaniya, Fransiya, Germaniya va Ispaniya davlatlarining umumiy maydoniga teng keladigan hududga qisqardi.

Antarktika, 2024 yil fevral Foto: Sebnem Coskun / Anadolu Agency / Getty Images
Antarktidadagi King-Jorj oroli yaqinidagi aysberg. Foto: Sebnem Coskun / Anadolu Agency / Getty Images
Shusmit muzligi. Foto: Sebnem Coskun / Anadolu Agency / Getty Images
Antarktikada vayron bo‘lgan aysberg. 2024 yil fevral. Foto: Sebnem Coskun / Anadolu Agency / Getty Images
Antarktika ilmiy ekspeditsiyasi qatnashchisi Shusmit muzligidagi minglab yoriqlardan birini tekshirmoqda. Foto: Sebnem Coskun / Anadolu Agency / Getty Images

Muz erishi tufayli imperator pingvinlari qattiq azob chekmoqda. Ularga in qurish uchun yil davomida to‘qqiz oy barqaror dengiz muzi kerak. Agar muz juda erta erib ketsa, yetarlicha kuchga kirmagan pingvin polaponlari shunchaki cho‘kib ketadi: ularning patlari hali suvni itarib chiqishga qodir emas. Muz yetishmasligi sababli Antarktikadagi imperator pingvinlarining har beshinchi koloniyasi zarar ko‘rishni boshlagan.

Ammo ba’zida pingvin koloniyalari qiyinchiliklarga moslashadi ham: ayrim pingvinlar barqaror muz izlab ketsa, boshqalari aysberglarda ko‘payishni boshlaydi.

“Eng ko‘p zarar ko‘rgan koloniyalarda bu o‘zgarishlarni ko‘rishimiz qushlarning atrof-muhit o‘zgarishiga moslashishi va yanada barqaror muz izlab ko‘chishiga umid uyg‘otadi”, — deydi Britaniya Antarktika xizmati xodimi va pingvinlar bo‘yicha tadqiqot muallifi Piter Fretvell.

Shunga qaramay, insoniyat issiqxona gazlari chiqindilarini kamaytirmasa, asr oxiriga kelib imperator pingvinlari populyatsiyasi 99 foizga qisqarishi taxmin qilinmoqda.

Antarktikaning Podkova orolida imperator pingvini. Foto: Sebnem Coskun / Anadolu Agency / Getty Images
Antarktikadagi “Taqa” orolida yurgan Adeli pingvinlari. Bu pingvin turi faqat qor va muzdan xoli bo‘lgan shag‘al ustiga tuxum qo‘yadi. Biroq yomg‘ir va ho‘l qor miqdori tobora ko‘payib bormoqda. Natijada, namlik tufayli tuxumlardagi embrionlar hamda pati chiqmagan ho‘l jo‘jalar nobud bo‘lmoqda. Asr oxiriga kelib, Adeli pingvinlari populyatsiyasi 60 foizga kamayib ketishi mumkin. Foto: Sebnem Coskun / Anadolu Agency / Getty Images
Foto: Sebnem Coskun / Anadolu Agency / Getty Images

Arktika

Arktikada muz boshqa joylarga qaraganda tezroq eriydi. 1979 yilda sun’iy yo‘ldoshdan tasvirga olish boshlanganidan beri Arktika muzi har o‘n yilda 13 foizni yo‘qotdi.

Asr oxiriga kelib, u butunlay yo‘q bo‘lib ketishi mumkin — ayniqsa yoz oylarida. Okeanolog Irina Repina ogohlantirishicha, bu jarayon hatto undan ham oldinroq sodir bo‘lishi mumkin. Arktikada bugun kuzatilayotgan yozgi muz maydonini iqlimshunoslar 2050 yil uchun prognoz qilishgandi. Qish paytida Arktika muz bilan qoplanib tursa-da, bu faqat mavsumiy bo‘lib bormoqda. Hozirgi kunda Arktikadagi dengiz muzlarining hajmi doimiy ravishda o‘zgarib turadi. 2021 yil dekabr oyida u 13 300 kub kilometrni tashkil etgandi. Arktikaning yirik muz omborlaridan biri Grenlandiya bo‘lib, u yerda 2,8 million kub kilometr muz to‘plangan.

Shpitsbergen

Materik Norvegiya va Shimoliy qutb o‘rtasida joylashgan Shpitsbergen Yer yuzidagi eng tez isiydigan hududlardan biri. Uning maydoni yarmidan ko‘pi muz bilan qoplangan (bu Grenlandiya va Antarktidadan tashqarida sayyoramiz muzining taxminan 6 foizini tashkil qiladi). 2024 yilning iyul oyi oxiri va avgust oyi boshida Shpitsbergendagi harorat Qutb doirasining ushbu qismiga xos o‘rtacha ko‘rsatkichdan taxminan 4 daraja yuqori bo‘ldi. Bunday isish butun arxipelag bo‘ylab qor va muzlarning tez erishiga olib keldi.

Shpitsbergen va Yan-Mayendagi muzliklarning ko‘rinishi. 2024 yil iyul. Foto: Sebnem Coskun / Anadolu Agency / Getty Images
Bresvelbreen muzligining yuqoridan ko‘rinishi. Rasm Turkiya tomonidan Shimoliy Muz okeanida o‘tkazilgan to‘rtinchi Milliy Arktika ilmiy-tadqiqot ekspeditsiyasi paytida olingan. Foto: Sebnem Coskun / Anadolu Agency / Getty Images

Quyidagi suratlar Shpitsbergen arxipelagidagi Arktika muzliklarining so‘nggi yuz yil ichida shiddat bilan erib ketayotganini yaqqol ko‘rsatadi. Mashhur shved fotografi Kristian Aslund Arktikaga safar qilib, u yerdan qaytgach, e’tiborga molik fotosuratlar turkumini e’lon qildi. U Norvegiya qutb instituti arxividagi tarixiy suratlarni qayta tiklagan holda, muzliklar qoldiqlarini hujjatlashtirdi.

Ushbu turkumdagi fotosuratlar iqlim inqirozi kuchaygan sari sayyoramiz qanchalik tez o‘zgarayotganini ko‘rsatadi. Arktika - bizning iqlim qo‘riqchimiz, aynan shu yerda iqlim va okean inqirozlari birlashadi va aynan Arktikada bu muammolarning oqibatlari aniq ko‘rinadi va his qilinadi”, — deydi u.

Arktikaning isishi dunyoning boshqa qismlariga qaraganda ikki baravar tezroq sodir bo‘lgani sababli, muzliklar va dengiz muzlari misli ko‘rilmagan tezlikda yo‘q bo‘lib ketmoqda.

Yuqorida: 1967 yilda Norvegiya qutb institutining tarixiy panoramali tasviri. Unda Kongsbreyen va Kronbreyen muzliklari ko‘rinadi. Pastda: 2024 yil avgust oyida fotograf Kristian Aslund tomonidan xuddi shu nuqtadan olingan panoramali tasvir. Foto: Christian Aslund / Norwegian Polar Institute / Greenpeace
Chapda: 1918 yilda Norvegiya qutb instituti tomonidan olingan Kongsbreyen (Nyu-Olesun, Shpitsbergen) muzligining tarixiy surati. O‘ngda: 2024 yil avgust oyida xuddi shu nuqtadan olingan fotosurat. Foto: Christian Aslund / Norwegian Polar Institute / Greenpeace
Chapda: 1918 yilda olingan Blomstrandbreyen muzligining arxiv tasviri. O‘ngda: o‘sha joy 2024 yil 27 avgustda. Foto: Christian Aslund / Norwegian Polar Institute / Greenpeace
Chapda: Kongsford fordida joylashgan Kronobreyen, Kongsbreyen va Kongsvegen muzliklarining Zeppelinfjyelle tog‘idan ko‘rinish, 1939 yil. O‘ngda: xuddi shu joyning 2024 yil avgust oyidagi ko‘rinishi. Foto: Christian Aslund / Norwegian Polar Institute / Greenpeace

Yozda Arktikada dengiz muzi haroratning ko‘tarilishi va uzluksiz quyosh nuri ta’sirida eriydi. Bunda hosil bo‘lgan suv yuzada ko‘lmaklar shaklida to‘planishi mumkin. Bu ko‘lmaklar erigan hovuzlar deb ataladi. Bunday hovuzlar quyosh nurini qaytarishiga to‘sqinlik qiladi. Ular yuqori albedoli dengiz muziga nisbatan “qoraroq” bo‘lgani uchun, hovuzlar quyosh nurining ko‘p qismini yutadi yoki uning muzdan o‘tib, pastdagi okeanga kirishiga imkon beradi. Oqibatda harorat yanada ko‘tarilib, ko‘proq muzlar eriydi.

Arktikada joylashgan Shpitsbergen va Yan-Mayyen orollarida erigan hovuzlar va oq ayiq. Foto: Sebnem Coskun / Anadolu / Getty Images
Shpitsbergen va Yan-Mayyendagi Bresvelbreyen aysbergining yuqoridan ko‘rinishi. 2024 yil iyul. Foto: Sebnem Coskun / Anadolu / Getty Images
Nordstlandet — Shpitsbergenning ikkinchi yirik oroli. Suratlarda suv va yog‘ingarchiliklar qirg‘oqdan Shimoliy Muz okeaniga oqib tushayotgani ko‘rinadi. Foto: NASA Earth Observatory / Cover Images / Scanpix / LETA

Grenlandiya

Kriokonit hosil qilgan chuqurlikdagi yupqa muz qatlami ostida havo pufakchalari ko‘rinmoqda. Kriokonit — bu muz yuzasidagi dog‘larda to‘planadigan, quyosh nurlarini yutib, ostidagi muzni eritib kichik teshikchalar hosil qiladigan chang, qurum va boshqa zarralarning aralashmasidir. 2024 yilda olimlar Grenlandiya muzliklari ilgari taxmin qilinganidan taxminan 20 foiz tezroq erib borayotganini aniqladi. Foto: Sean Gallup / Getty Images
Grenlandiyadagi Ilulissat shahri yaqinida eriyotgan aysberglar. Foto: Sean Gallup / Getty Images
Isunnguat Sermiya muzligidan erigan suv oqib tushmoqda. Muzlik Grenlandiyadagi Kangerlussuak qishlog‘i yaqinida joylashgan. Foto: Sean Gallup / Getty Images
Rassel muzligi, Grenlandiya. Foto: Sean Gallup / Getty Images

Tog‘lardagi muzliklar

Muzliklar chuchuk suv zaxirasidir, shuning uchun ularning yo‘qolishi suv tanqisligini keltirib chiqaradi.

“Tog‘li hududlarda muzliklar gidrologik rejimni belgilab, suv ombori vazifasini bajaradi. Muzliklardan eriydigan suv qurg‘oqchilik mavsumida daryolardagi suv tanqisligini qoplaydi”, — deydi glyatsiolog Stanislav Kutuzov.

Muzliklar yo‘qolsa, taqchillikni qoplash imkonsiz bo‘lib qoladi. Bu muammo, ayniqsa, Boliviyaning La-Pas hududida jiddiy tus olgan. U yerda suv ta’minoti muzliklarning erishiga bog‘liq, biroq ularning maydoni yildan yilga qisqarib bormoqda. Mintaqa aholisi esa o‘sishda davom etmoqda.

Tog‘ muzliklaridan kelgan suvlar daryo va ko‘llarni ta’minlaydi. Shu sababli muzliklarning erishi ekotizimlarning o‘zgarishiga va turlarning yo‘qolib ketishiga olib keladi. Bunday o‘zgarishlar bir necha hududlardagi ekotizimlarga, ayniqsa Orol dengizi havzasiga, shuningdek O‘rta Osiyodagi yirik Balxash va Issiqko‘l ko‘llariga qattiq ta’sir qiladi. XXI asr oxiriga kelib, bu hududlarning tog‘ muzliklaridan oladigan “ozuqasi” uchdan birga kamayadi.

Markaziy Osiyoning ikki asosiy daryo tizimi — Sirdaryo va Amudaryo (Orol dengiziga quyiladi) hamda Ili daryosi (Balxash ko‘liga quyiladi) mintaqa uchun muhim ahamiyatga ega. Muzliklar maydoni qisqarishi tufayli daryolarning oziqlanishi asta-sekin kamayadi va ko‘llar sayozlashadi. Bu ulardagi o‘simlik va hayvonlarning yo‘q bo‘lib ketishiga olib keladi (shuningdek odamlarga — iqtisodiyotga, turizmga, mahalliy aholining sog‘lig‘iga zarba beradi). Janubiy Amerika, Tuva va Mo‘g‘ulistonning tog‘li hududlarida ham vaziyat shunday.

Alp tog‘lari

Glasey-dyu-Tur muzligi ustida erigan suv bilan to‘lgan chuqurlik. Muzlik ustidagi qor Sahroi Kabir changidan kirlangan. Uzunligi taxminan besh kilometr bo‘lgan Glasey-dyu-Tur muzligi Monblan tog‘ massividagi ko‘plab muzliklardan biri hisoblanadi. Mahalliy glyatsiologlarning fikricha, agar hozirgi iqlim sharoitlari o‘zgarmasa, Glasey-dyu-Tur muzligi va mintaqadagi 3500 metrdan pastda joylashgan boshqa asr oxiriga kelib butunlay yo‘q bo‘lib ketishi mumkin.

Foto: Sean Gallup / Getty Images
Alpinistlar Glasey-dyu-Tur muzligidagi yoriqlar yonidan o‘tmoqda. Foto: Sean Gallup / Getty Images
Obergomsdagi Rona muzligida joylashgan muz g‘origa kirish eshigi. Shveytsariya. Foto : Denis Balibouse / Reuters / Scanpix / LETA
Avstriyaning Rauris shahri yaqinidagi Xoer Zonnblik tog‘i tepasida muz va qor bilan qoplangan eski meteostansiyasi. Alp tog‘larida iqlim o‘zgarishi tufayli haroratning ko‘tarilishi muzliklar erishini tezlashtiradi, bu esa kutilmagan tosh va qor ko‘chkilari xavfini oshiradi. Foto: Kerstin Joensson / AFP / Scanpix / LETA
Avstriyaning Rauris qishlog‘i yaqinida tosh ko‘chkisining bir qismi. Foto: Kerstin Joensson / AFP / Scanpix / LETA
Bavariyadagi Vatsmann muzligida qor va muz qoldiqlari. Foto: Angelika Warmuth / dpa / Scanpix / LETA
Rona muzligining kichik qismini qoplab turgan oq mato. U muz erishining oldini olish uchun o‘rnatilgan. Muzlik Shveytsariya Alp tog‘laridagi Glech qishlog‘i yaqinida joylashgan. Foto: Fabrice Coffrini / AFP / Scanpix / LETA

And tog‘lari

Peru Andlaridagi Mateo tog‘i muzligining erishi natijasida hosil bo‘lgan ko‘llar manzarasi. 2024 yil may. Foto: Angela Ponce / Reuters / Scanpix / LETA
Chilidagi El Plomo tog‘i 5400 metr balandlikda joylashgan. Muz bilan qoplangan bu tog‘ cho‘qqisiga asrlar davomida har xil odamlar ko‘tarilgan — masalan, inklar bu yerda insonlarni qurbon qilishgan. Hozirgi kunda tog‘ yemirilmoqda: iqlim o‘zgarishi sababli global haroratning oshishi muzlik va abadiy muzlikning erishiga olib keldi. Natijada yangi ko‘llar paydo bo‘ldi, alpinistlar vaqti-vaqti bilan ko‘chkilardan jabr ko‘radi. Foto: Angela Ponce / Reuters / Scanpix / LETA
Peru Andlaridagi Nevada Pastoruri tog‘ida eriyotgan muz, 2024 yil may. Iqlim o‘zgarishi qishki sport turlari bilan shug‘ullanish joylariga ham ta’sir ko‘rsatmoqda. Ilgari Pastorurida chang‘i musobaqalari uyushtirilgan bo‘lsa, endi bu yerda muzlik yo‘qolib bormoqda. Unda qolgan muz massasi qulash xavfi tufayli o‘rab qo‘yilgan. Foto: Angela Ponce / Reuters / Scanpix / LETA
Gid And tog‘laridagi El-Plomo cho‘qqisi yaqinidagi Iver muzligidan olingan bo‘lakni ko‘tarib turibdi. Foto: Ivan Al / Reuters / Scanpix / LETA

Mavzuga oid