“Bir qo‘lda ishlashimni ko‘rib hayron qolishadi” – Toshkentni ko‘rmagan oqbo‘yralik dehqon ona hikoyasi

Zuhraxon Oripova 53 yoshda. U Oltiariq tumanining Oqbo‘yra qishlog‘idan. Bir yarim yasharligida sandalga tushib ketishi oqibatida o‘ng qo‘lidan ayrilgan. Zuhra opa dalaga chiqib paxta teradi, tomorqasida bodring, rediska ekib daromad ko‘radi, uzum parvarishlaydi, kunlik ishlarda ishlaydi. “Toshkentga hali bormaganman, Tashkent city’larni televizorda ko‘rib havas qilib o‘tiraman”, – deydi dehqon ona.

Bir qo‘lli bo‘lish Zuhraxon Oripovani hayotda yanada kuchli, shijoatli bo‘lishga undadi. Oila qurdi, ikki farzandli bo‘ldi.

“Oilada olti farzand edik. Fotima, men Zuhra, bizdan keyin yana yigirma kunlik chaqaloq ukamiz bilan sandalga tushib ketgan ekanmiz. Umrimdan bor ekan, uch marta qo‘limni kesishgan. Otam dori-darmon topib kelib, bir narsa qilib tuzatib olgan. Otamga ham rahmat, tan-u joni sog‘ bo‘lsin, baxtimga omon bo‘lsin, Hajga borsin ilohim.

Oltiariq ahli mehnatkash bo‘ladi. Qishloqda qishin-yozin tinmaymiz. Turmush o‘rtog‘im ham ikkinchi guruh nogironi. Yer olamiz, ekin-tikin qilib ro‘zg‘orga pul jamg‘aramiz. O‘tgan yili sakkiz million so‘mlik paxta terdik er-xotin.

Yoshligimdan ipak qurti tutganmiz, hovlimizda o‘ttiz beshtadan qo‘yimiz bo‘lgan. Maktabgacha shu qo‘ylarni dalaga olib chiqib boqib kelardim. Beda tomirini terib kelardik. Yoshligimiz dalada o‘tdi.

Bir qo‘lli bo‘lsam ham hayotimdan nolimayman. Ikki o‘g‘lim bor, nevarali bo‘ldik. Erta bahordan uzumlarga qaraymiz, tagini chopamiz, qo‘shimcha kunlik ishlarga chiqamiz. Bir qo‘lda ishlayotganimni ko‘rib hayron bo‘lib telefonlariga videoga olishadi.

Yoshligimda jo‘da sho‘x-shaddod qiz bo‘lganman. Qo‘lim yo‘qligidan o‘ksigan kunlarim ham bo‘lgan. Otam yoshligimda o‘qituvchi bo‘lgin menga o‘xshab derdi. “Yo‘q, men o‘qituvchi bo‘lmayman, qo‘lim yo‘q-ku” desam, “o‘qituvchi bo‘lasan, gaping o‘tadi, epchilsan”, deb uqtirardi. Men esa prokuror bo‘laman, prokuror bo‘lib Toshkentlarda yuraman, samolyotlarda yuraman deb qat’iy gapirardim.

Issiqxonada rediska yetishtiraman, mana ayni kunlarda ularni sotyapman. Bodring yetishtirib uni ham sotamiz. Qoramollarimiz bor. Uzum parvarishlab sotamiz. Dalada g‘o‘zapoya o‘rib sotamiz. Xullas mehnatimiz ortidan ustimiz but, qora qozonimiz qaynab turibdi.

Toshkentga bormaganman, to‘g‘risi, televizorda ko‘rib havas qilib o‘tiraman. Farg‘onadan chiqmaganmiz-da, mehnatdan ortib vaqt ham bo‘lmagan, endi orzu qilamiz xolos. Orzularimdan biri Toshkent shahriga borib, kinoteatrlarga, Ozodbek Nazarbekov, Yulduz Usmonovalarning konsertlariga tushish. Metrolarida yurishni xohlaymiz. Umralarga, katta Hajlarga ham borish niyatimiz bor”, – deydi Zuhra opa Oripova.

Sarvar Ziyoyev,
Kun.uz
Operator va montajchi – Sardor Mamirov